Dagen van weemoed en superkrachten
is het pleidooi van een held die niet beschaamd is om utopisch te zijn. Met de noodzakelijke zelfopoffering, verantwoordelijkheidsgevoel en entertainment strijdt hij voor een betere wereld. Omdat het zijn lot is. Een liefdevol verhaal over groteske ambitie, optimisme en bluf.
Dagen van weemoed en superkrachten is het verhaal van een jongen die zich een superheld waant, of een Hollywood acteur. Het zou een vraag om aandacht kunnen zijn, zijn poging om op te vallen in de massa. Maar het zou ook een pleidooi kunnen zijn om tot in het groteske te strijden voor een betere wereld, zonder daarvoor beschaamd te zijn. Is dit verhaal een uit de hand gelopen fantasie of een bewuste constructie, omdat het belangrijk is heldenverhalen te creëren waar we in geloven, ook al zijn deze grootheidswaanzinnig, ongenuanceerd en overstijgen wat realistisch mogelijk is?
“ We live in stories we tell our self… superhero stories speak loudly and boldly to our greatest fears, deepest longings and highest aspirations. They are not afraid to be hopeful, not embarresed to the optimistic, and utterly fearless in the dark. They’re about as far from social realism as you can get, but the superhero stories deal directly with mythic elements of human experience that we can all relate to, in ways that are imaginitive, profound, funny, provocative. They exist to solve problems of al kinds and can be counted on to find a way to save the day” Grant Morrison
Regie: Anouke de Groot | Tekst: Roeland Hofman | Spel: Thijs Bloothoofd | Kostuum: Tamar Doedens | Lichtontwerp: Pablo Fontdevila | Met dank aan: Marc Stoffels, De Theaterstraat, Annelies Appelhof, Ymere
TOEKOMSTLAND 